حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم هنگامه تولد از نعمت پدر محروم بود ، پدر ایشان "عبدالله بن عبدالمطلب" قبل از اینکه فرزند خود را ببینند در مسیر بازگشت از شام در مدینه درگذشت. در این موقعیت عبدالمطلب پدربزرگ پیامبر سرپرست ایشان شد.
حضرت فقط سه روز از شیر مادر بزرگوارشان "آمنه " تغذیه شدند، اما بعد از آن پیامبر به مدت چهار ماه نزد "ثویبه"که کنیز ابولهب بوده و قبل از پیامبر حمزه عموی پیامبر را نیز شیر داده بود، رشد و پرورش یافت.
بعد از آن تا پنج سالگی پیامبر نزد " حلیمه " که از قبیله بنی سعد بود رشد یافت ، قبیلة بنی‌سعد مدتی بود که گرفتار قحطی بودند و آسمان بی باران و خشک بر فقر اینان می افزود.
اعراب آن زمان رسم داشتند که نوزادان خود را پس از تولد برای کسب شجاعت و یادگیری زبان عربی و جلوگیری از اختلاط زبانی به بادیه نشینان صحرا می سپردند.
حلیمه، بانویی که به عنوان دایه پیامبر از سوی عبدالمطلب انتخاب شده بود از زنان پاکدامن و اصیل به شمار میرفت ، او از قبیله بنی سعد ، قبیله ای که به شجاعت و فصاحت معروف بود انتخاب شده بود.
حلیمه درباره پیامبر می گوید: « از روزی که او را به خانه بردم، روز به روز بر خیر و برکت خانه ام افزوده شد و دارایی و گله ام فزون تر گردید.»
پیامبر 6 ساله بود که به همراه مادرشان راهی یثرب شدند ، در راه بازگشت به مکه مادر ایشان در محله ای به نام "ابواء" درگذشت و همان جا به خاک سپرده شد. پیامبر 8 ساله بود که جدشان عبدالمطلب را از دست دادند . بعد پدربزگشان مسئولیت تکفل و سرپرستی پیامبر بر عهده عمویشان "ابوطالب" گزارده شد.
.: Weblog Themes By Pichak :.
