واژه های موجود در ذهنم را زیر و رو میکنم تا شاید بتوانم بهترین واژه را برای سعادت بشر در روز تولد پیامبر ترسیم کنم.
محمّد به دنیا می آید، محمّدی که نامش از نام " محمود " خدای تعالی گرفته شده است، محمّدی که در زمان جاهلیت با آموزه های اسلام دل ها را از غفلت و بی خبری در می آورد و راه رشد و سعادت را ترسیم میکند، فطرت هایی که تشنه هدایت هستند از طریق همین آموزه ها سیراب می شوند. خداوند بهترین و کامل ترین دین را از طریق محمّد که به نبوت رسیده است به نمایش می گذارد، روز تولد ایشان بشارت دهنده همه این روزهایی است که در آینده ای نه چندان دور هویدا می شود.
بنا بر اتفاق نظر شیعیان حضرت محمّد صلی الله علیه و آله و سلم در هفدهم ربیع الاول بعد از طلوع شمس، هستی را با قدومشان متبرک کردند. با به دنیا آمدن ایشان دیگر خورشیدی نیاز نبود، کودک به دنیا آمده وقتی به نبوت می رسد نور واقعی را نمایان می کند و آن وقتست که بشر متوجه می شود تا به اکنون در تاریکی و جهالت بوده، هرچند بعضی ها گریزان از نور و روشنی اند و میخواهند فطرت خود را سرکوب کنند ولی هیچ کسی نمی تواند جلوی نور حقیقی را بگیرد.
پدر و مادر ایشان از بزرگان قریش بودند اما طولی نمی کشد همین قبیله قریش از دشمنان سرسخت پیامبر می شوند .
ادامه دارد...
تاریخ : پنج شنبه 91/9/16 | 10:27 عصر | نویسنده : حیدری | نظر
.: Weblog Themes By Pichak :.
